Πρέπει να βγάλω τους φρονημίτες μου; Τι πρόβλημα μπορεί να δημιουργήσουν; Τι είναι η περιστεφανίτιδα;

Η τάση που έχουν οι 3οι γομφίοι – σωφρονιστίρες – φρονιμίτες να παραμένουν «έγκλειστοι» ή συνωστισμένοι να μην μπορούν να μετακινηθούν στην κατάλληλη γι’ αυτούς θέση αποτελεί την αιτία των περισσότερων προβλημάτων. Οι έγκλειστοι φρονιμίτες ανατέλλουν σε όποια κατεύθυνση μπορούν, συχνά πλαγίως ή με κάποια γωνία. Επειδή τα προβλήματα με τους φρονιμίτες αναπτύσσονται σταδιακά και μπορεί να υπάρχουν ή να μην υπάρχουν συμπτώματα, ο καλύτερος τρόπος για αποφυγή τους, είναι ο κλινικός και ακτινογραφικός έλεγχος. Μερικές φορές διαπερνούν την επιφάνεια του βλεννογόνου και ανατέλλουν μερικώς, ημιέγκλειστοι, ενώ άλλοι παραμένουν έγκλειστοι κάτω από τον βλεννογόνο και το οστό, δημιουργώντας δυνητικά, διάφορα προβλήματα. Όταν το δόντι έχει μερικώς ανατείλει, βακτηρίδια μπορούν να εισχωρήσουν μέσα από το χώρο που δημιουργείται κάτω από την ουλική καλύπτρα του δοντιού και να δημιουργήσουν φλεγμονή γύρω από το τμήμα της μύλης που έχει ανατείλλει. Αυτή είναι η λεγόμενη περιστεφανίτιδα και μπορεί να θεραπευθεί με αφαίρεση της καλύπτρας μπορεί να λύσει το πρόβλημα, χωρίς να είναι πάντα απαραίτητη η εξαγωγή του φρονιμίτη. Η συνεχής πίεση για ανατολή των 3ων γομφίων μπορεί να δημιουργήσει συνωστισμό, και να αποτελέσει αιτία για υποτροπή ακόμα και μίας ολοκληρωμένης ορθοδοντικής θεραπείας. Ο καλός καθαρισμός γίνεται δυσκολότερος και τα δόντια μπορούν να αρχίσουν να καταστρέφονται ανομοιόμορφα ή πρόωρα, με αποτέλεσμα την αλλοίωση της δομής τους. Όταν οι φρονιμίτες έχουν ανατείλει μερικώς και δεν καθαρίζονται εύκολα, τα βακτηρίδια που περιέχονται στην οδοντική πλάκα μπορούν να δημιουργήσουν τερηδόνα ή ουλίτιδα, τόσο στην επιφάνεια του φρονιμίτη, όσο και στην πίσω πλευρά του μπροστινού τους δοντιού (άπω επιφάνεια του 2ου γομφίου) με την οποία έρχεται σε επαφή. Τα συμπτώματα μπορεί να ποικίλλουν, από ένα απλό μούδιασμα έως και πολύ επώδυνα με πυρετό, οίδημα και πόνο, που μπορεί να αντανακλά και να επεκτείνεται και σε όλο το ημιμόριο.

Τι επιπλοκές μπορεί να προκύψουν μετά την εξαγωγή; Τι είναι «ξηρό φατνίο»;

Για να αντιμετωπιστούν όλα τα παραπάνω προβλήματα, αλλά ακόμα και προληπτικά, λόγω σύστασης για διατήρηση του αποτελέσματος μετά από ορθοδοντική θεραπεία, συχνά είναι απαραίτητη η αφαίρεσή τους. Αυτή μπορεί να γίνει συντηρητικά σαν απλή εξαγωγή, αλλά υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις που χρειάζεται να γίνει χειρουργική αφαίρεση μετά από διχοτόμηση του δοντιού. Όπως και σε κάθε χειρουργική επέμβαση, σε μία εξαγωγή εμπεριέχονται πάντα κάποιοι κίνδυνοι που πρέπει να λαμβάνονται υπ’ όψιν. Παρενέργειες μπορεί να υπάρχουν από τη χρήση του αναισθητικού, εμφάνιση αιμορραγίας, πρήξιμο, μελάνιασμα κλπ, οι οποίες υποχωρούν μετά από λίγες ημέρες. Ιδιαίτερα στην περίπτωση των σωφρονηστίρων, υπάρχει πιθανότητα οι ρίζες του δοντιού να γειτνιάζουν με το κάτω φατνιακό νεύρο και αν αυτό τραυματιστεί με τους χειρισμούς κατά τη διάρκεια της εξαγωγής, μπορεί να προκύψει αναισθησία ή παραισθησία. Μία άλλη  πιθανή ανεπιθύμητη ενέργεια σε κάθε εξαγωγή είναι η το ξηρό φατνίο. Συγκεκριμένα, αφού αφαιρεθεί το δόντι, σχηματίζεται ένας θρόμβος αίματος που καλύπτει το φατνίο και αποτελεί μέρος της φυσιολογικής διαδικασίας επούλωσης. Αν αυτός ο θρόμβος διαλυθεί ή απομακρυνθεί, πιθανόν να προκύψει αυτό το σύμβαμα, που είναι πολύ επώδυνο και ουσιαστικά καθυστερεί τη διαδικασία επούλωσης. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η βλάβη που προκύπτει δεν είναι μόνιμη και το ίδιο το νεύρο αυτόματα αποκαθίσταται και η αίσθηση επανέρχεται μέσα σε 6 μήνες με ένα χρόνο.

*Ανάλογα με την περίπτωση, υπάρχει η δυνατότητα η θεραπεία να παρέχεται από εξειδικευμένους συναδέλφους (γναθοχειρουργό, περιοδοντολόγο, παιδοδοντίατρο, ενδοδοντιστή, ορθοδοντικό κα). Γίνεται προσπάθεια η θεραπεία να ολοκληρώνεται στο ιατρείο της Κας Λεβή, όμως ανάλογα με το είδος της θεραπείας είναι δυνατόν η αντιμετώπιση του ασθενούς και η παροχή οδοντιατρικής περίθαλψης να πραγματοποιείται στο χώρο τους ή σε νοσοκομειακό περιβάλλον όταν αυτό καθίσταται απαραίτητο